róż, brokat, neutratywy

Jednym z największych problemów niebinarnego języka jest oddanie w języku polskim obcojęzycznych zaimków. Najczęściej dotyczy to języka angielskiego, który poza zaimkami osobowymi w trzeciej osobie i niektórymi słowami właściwie nie posiada (już) rodzaju gramatycznego. Kiedy szybko musimy przetłumaczyć artykuł czy wypowiedź, nie mamy często czasu na duży research translatorski. Używanie jednak w tłumaczeniu tych form rodzaju gramatycznego zgodnego z płcią przypisaną przy urodzeniu jest zakłamywaniem rzeczywistości i wymazywaniem osób niebinarnych - robiąc to, przyczyniamy się do tego, że osoby niebinarne są niewidoczne w społeczeństwie, więc dotykające je wykluczenie także nie jest zauważane. Wiadomo, najlepiej byłoby zapytać osób, jak chcą, by mówiono o nich po polsku, ale to nie zawsze jest możliwe. Propozycje tłumaczeń: 1. Osoba niebinarna używająca she/her - używamy rodzaju żeńskiego i feminatywów, jednak staramy się unikać bezpośrednich określeń płciowych (kobieta, dziewczyna, żon

  Po filologii klasycznej nie da się niczego oglądać normalnie. Zajęcia z epiki oralnej i wiedza (niezbyt) tajemna o schemacie opowieści epickiej sprawia, że ciągle się analizuje, przewiduje i łączy.  za: gintama.fandom.com Powiedzieć, że wszystkie opowieści o bohaterach są takie same, to nie powiedzieć nic. Większość tych historii da się zapewne sprowadzić do kilku schematów i motywów, które występowały już w najstarszych znanych ludzkości opowieściach.  A że każda epoka potrzebuje swojej bohaterskiej narracji, to w przerwie od mitologii porównawczej możesz obejrzeć sobie jakiegoś Marvela i urządzić sobie pijacką grę na znajdowanie motywów z indeksu Aarne’a-Thompson’a [ tu ].  (nie mówię już o dość świadomym graniu tymi motywami, jak u Tolkiena czy Martina, ale o tym napisano już wiele, a ja jeszcze nie miałem przestrzeni na ponowne przeczytanie tego od kiedy zacząłem studia klasyczne - boję się czasami, że moja głowa może tego nie wytrzymać). No ale wracając, ja się z kolei nigdy nie